Gra na obiegnięcie

„Gra na obiegnięcie” to ofensywna metoda wsparcia, w której jeden z zawodników dynamicznie obiega partnera z piłką, wychodząc zza jego pleców i włączając się do akcji w tzw. drugim tempie. Ten typ ruchu rozpoczyna się poniżej linii piłki – z głębszej strefy boiska – i ma na celu stworzenie przewagi liczebnej, poszerzenie gry lub zmianę kierunku ataku.

Pod względem strukturalnym, gra na obiegnięcie służy:

• zwiększeniu tempa gry poprzez niespodziewane wejście kolejnego zawodnika,

• zakłóceniu organizacji obrony przeciwnika poprzez zmianę punktu ciężkości ataku,

• stworzeniu nowych linii podań oraz alternatywnych kanałów ataku (szczególnie w bocznych sektorach).

Ten typ ruchu wymaga od zawodników:

• dobrej orientacji przestrzennej,

• rozpoznania odpowiedniego momentu na start,

• zgrania czasowego z partnerem prowadzącym piłkę,

• oraz umiejętności podjęcia decyzji – czy akcję kontynuować dryblingiem, podaniem zwrotnym, czy zejściem do środka.

„Obiegnięcie” może być wykonane zarówno przez bocznego obrońcę wspierającego skrzydłowego, jak i przez środkowego pomocnika współpracującego z „dziesiątką” lub napastnikiem. To narzędzie nie tylko poszerzające grę, ale również pozwalające wejść za linię obrony przeciwnika dzięki wykorzystaniu momentu nieuwagi i przesunięcia defensywy.