Unifikacja PZPN
Unifikacja: U6 (G1) i U7(G2)
Wiek: 5-6 lat
Organizacja gry: 4x4 bez bramkarzy
Skrzaty kochają ruch i zabawę, tak naprawdę interesuje je tylko to. Cechują je również duży egocentryzm i ciekawość. Potrzebują dużego wsparcia psychicznego i emocjonalnego. Wzorują się̨ na trenerze. Szybko się męczą, a zarazem szybko wypoczywają.
Nie stosujemy metodyki nauczania poszczególnych elementów techniki i działań. Podstawową formą nauczania jest forma zabawowa. Na tym etapie najważniejsza jest zabawa i oswajanie z piłką. Należy wykorzystać zamiłowanie skrzatów do ruchu i kształtować wszechstronny rozwój motoryczny. Dzieci w tym wieku łatwo się zniechęcają i poddają dlatego najważniejszym aspektem pracy ze skrzatami jest utrzymanie pasji do piłki. Treningi Skrzatów to:
forma zabawowa,
współzawodnictwo,
małe gry (max. 2na2),
prowadzenie piłki, drybling, strzał (który tak naprawdę jest treningiem podania)
Na tym etapie budując mezocykl koncentrujemy się tylko na atakowaniu. Skrzaty nie są zainteresowane nauką obrony, odbiór piłki przychodzi im instynktownie.
drybling
prowadzenie piłki
kontrola piłki
czołganie
przewroty na materacu
podskoki
podrzucanie piłek
naśladowanie ruchu zwierząt
łączenie form ruchu (bieg – zwrot – kopnięcie piłki)
ćwiczenia z piłkami
tory przeszkód
berki
wyścigi
sztafety
małe gry (1×1, 2×1, 2×2, 3×3)
gra właściwa 4×4 bez bramkarzy
Wszechstronny rozwój motoryczny jest najważniejszym aspektem w rozwoju sportowym skrzata. Warto o tym pamiętać i utrzymywać bogaty, wszechstronny pakiet zajęć ruchowych. Treningi nie mogą być typowo piłkarskie, jednostki treningowe programujemy pod ruch, koordynację, motorykę. Kształtowanie wzorców ruchowych, szybkości reakcji, koordynacji, siły, gibkości, zwrotności, orientacji przestrzennej to fundament rozwoju skrzata.
Skrzatów uczymy jedynie podstawowych celów i zasad gry nie zagłębiając się w detale. Nie wymagamy też od nich aby zawsze wszystkich przestrzegały.
Budowanie świadomości Skrzata to:
budowanie i podtrzymywanie motywacji wewnętrznej,
nauka rozpoznawania i nazywania emocji występujących w meczach oraz na treningach,
pomoc w zrozumienie celu nad którym pracujemy wykonując ćwiczenie,
wspólne odnajdywanie i analizowanie przyczyn porażek, konfliktów, spadków motywacji,
kształtowanie samodzielności (wybór ćwiczeń, samodzielne utrzymywanie intensywności),
uczenie samoobserwacji,
nauka zachowania się przed i po treningu (odpowiedni ubiór, pomoc w organizacji sprzętu),
nauka organizacji (bidony, sprzęt i ubiór w konkretnym miejscu),
kształtowanie wartości (tolerancja, różnorodność, wsparcie),
wpływ słodyczy, nawadniania i zdrowego odżywiania na osiągnięcia w sporcie.
No Comments Yet