Formy nauczania
deficyt czasu,
zazwyczaj na jedną bramkę,
najczęściej niska złożoność (1×1, 2×1, 2×2, 3×2, 3×3, 4×3, 4×4),
drużyna w fazie atakowania, często znajduje się w uprzywilejowanej sytuacji (np. przewadze liczebnej),
drużyna w fazie bronienia po obiorze piłki ma jasno określone zadania, np. strzał do małych bramek, wprowadzenie do określonej strefy.
jako symulacja ataku szybkiego,
wykorzystanie chwilowej przewagi (liczebnej, jakościowej, pozycyjnej, motorycznej),
proste elementy taktyczne (np. ścieżki poruszania się zawodników bez piłki),
akcent na szybkość podejmowanych decyzji.
kontekst (realne sytuacje meczowe), (+)
możliwość częstego powtarzania wybranej sytuacji z gry, (+)
duże oddziaływanie na zawodnika (możliwość odkrywania skutecznych działań), (+)
konieczność podejmowania szybkich decyzji (działania zawodników w deficycie czasu), (+)
częsta finalizacja, (+)
intensywność (duża dynamika działań). (+)
przerywany charakter akcji (brak ciągłości w grze), (-)
broniący po odbiorze piłki nie zawsze mogą skorzystać ze wszystkich możliwych rozwiązań, (-)
akcentowana (uprzywilejowana) jest zazwyczaj tylko jedna drużyna (np. w fazie atakowania). (-)
No Comments Yet